Van Wenen naar Wachau
Afgelopen mei mocht ik mee met de superkundige Regina Meij en een selecte groep wijninkopers naar Wachau, het mooiste wijngebied van Oostenrijk. Vanaf Wenen reden we een tijdlang door een saai en vlak landschap, totdat de Donau opeens steeds breder werd en het scheen, steeds sneller ging stromen. Uit het niets doemde grote rotsformaties op langs de oevers. We hoefden niet lang ons best te doen om wijngaarden te spotten, want voor we het wisten werden we erdoor ingesloten. Rechts, links, boven, beneden… en tussendoor zagen we nog wat kerken en kastelen hoog op heuvels. Een prachtige plek om te wandelen of te fietsen, de Wachau is terecht een Unesco cultureel erfgoed.
Aan het werk in de wijngaarden
Maar goed, we kwamen niet als toerist – er moest natuurlijk gewerkt worden. Het programma loog er niet om. Verschillende steile paden klauterden we omhoog met een glas in de hand om het terroir te proeven, of liever gezegd te ervaren. Terwijl we dronken, keken we over de wijngaard van de wijn, die op dat moment was ingeschonken. Het unieke Wachau gneistterroir vormde zo een frisse, ziltige tastbaarheid. Bij de volgende wijngaard merkten we dat lössbodem ons een romig, vol glas schonk. Kijken, luisteren en proeven, op al onze zintuigen werd een beroep gedaan. Hierna doken we diep de immense wijnkelder van Domaine Wachau in om daar meer te leren over verschillende vinificatiemethodes, over ideale rijping en de meest gunstige vochtigheidspercentages. Tussendoor vonden twee uitgebreide tastings plaats, waarbij we flink getest werden op onze proefvaardigheid. Terroirspecificaties van de verschillende wijngaarden werden besproken, jaargangen werden naast elkaar uiteengezet en op het einde namen we deel aan een gave blindproeverij, geleid door Roman Horvath Master of Wine – de strenge, doch erg charmante president van Domäne Wachau.
Domäne Wachau
Even een kleine uitweiding over dit wijnhuis: het is een coöperatief van 240 boerenfamilies die elk iets meer dan een hectare aan landbouwgrond bezitten. Zij werken volgens de precieze regels van het Domäne Wachau’s kwaliteitsplan en op deze manier kan het huis ondanks de grootte toch representatieve terroirwijn kan produceren. De kwaliteit loog er niet om, we proefden 20 en 30 jaar oude rieslings en grüner veltliners die levendig en geconcentreerd waren als kleine bonbonnetjes met grote complexiteit. In de blindproeverijen kwamen ze goed uit naast prestigewijnen van onder meer Beaucastel’s Chateauneuf-du-Pâpe Blanc en Violot-Chavaux’ Meursault.
Wachau wijnen bij Beulings
De Wachau regio had al mijn interesse sinds ik begon te werken met wijn, maar na deze twee dagen had Wachau ook mijn hart gestolen. Niet in het minste door de gepassioneerde begeleiding van de wijnmaker met de fantastische naam Heinz Frischengruber en de zuidelijke gezelligheid van Jeroen Erens – de Maastrichtse exportmanager van het domein. Telkens als ik mezelf een glas uit Wachau inschenk, wat ik in deze mooie zomermaanden graag doe, schenk ik bij voorkeur een elegante versie van Emmerich Knoll of een zwoele, romige van Matthias Hirtzberger en dan waan ik me weer in Wachau. Ik sluit mijn ogen en denk aan dat ene geheime uitkijkpunt midden in het bos waar Heinz ons mee naartoenam, waar je precies alle wijngaarden van de regio in twee oogopslagen kan zien.